Bir ata oğluna verdiyi öyüd-nəsihətlərə baxmayaraq, oğlu heç ipə-sapa yatmazmış. Ziyan gətirməsə də, hadisə törətməsə də əlini ağdan-qaraya vurmazmış, oxumaq, hansısa peşənin sahibi olmaq haqqında heç düşünməzmiş. Ata da bir dəfə qeyzlənib ona demiş ki: "Səndən adam olmayacaq”.
Bu söz oğulu tutmuş və o da acıq edib evdən getmiş.
Üstündən illər keçəndən sonra bu oğul hansısa ölkənin kralı seçilir. Tacı başına qoyan kimi ağlına gələn ilk də bu olur ki, atasını hüzuruna gətirtdirsin və ona hansı mənsəbə çatdığını sübut etsin.
Atası gəlir. Atasını kral qiyafəsində taxtında qəbul edən oğul deyir ki, sən mənə demişdin ki, səndən adam olmayacaq. Amma mən artıq kralam.
Ata da acı təəssüflə bildirmiş ki, mən sənə kral ola bilməzsən deməmişəm, adam ola bilməzsən demişəm:baxsana, atanı hüzuruna çağırırsan, hələ adam olmadığını göstərirsən.