Bu gün bəzi dövlət qəzetləri  və televiziyalarını  çıxmaq şərtilə  kütləvi informasiya vasitələrinin əksəriyyətində elə bil ki, hədəf yoxdur.   Bunların uzaq hədəfləri yoxdur.

Tirajladıqları  layihənin, proqramın, yazıların cəmiyyət üçün ictimai  məzmunu, gərəkliliyi nəzərə alınmır. Zatən  belə proqramı düzüb-qoşan, ərsəyə gətirənlər   bunu heç   bacarmazlar da. Çünki orada  belə nizamı, meyarı  müəyyən  edən, müəyyən etdiklərinin başında duranlar  S.M.Kirov adına Azərbaycan Dövlət Univeristetinin  xalis, saf  jurnalist kadrları deyil,    təsadüfi adamlardır. A.Alışanov hara, Azərbaycan televiziyası hara? Tolik, Zaur Kamal, Zaur Baxşəliyev, Elgiz, Yusif Ağayev, Əl Mirəliyev, Namiq və daha kimlər hara, auditoriya idarə etmək hara:  Guya Tolik, Zaur Kamal   proqramları ilə   cəmiyyəti maarifləndirir, vacib  informasiya çatdırır? Kim istəyir gedib kanallarda  veriliş aparır.Bu kanalda davam edə bilmir, çıxarırlar, gedib  o biri kanallarda acıq verir.

 Aparıcının biri  ekranda  cəmiyyətin gözü  qarşısında  iştirakçının birini dəfələrlə öpür ki, "baldır-bal”,

"5/5" verilişində aparıcı Zaur Kamal sənətçilərə həkim paltarı geyindirib və böyük ekranda müğənnilərin fotolarını göstərərk, "Cərrah olsaydın, onun harasın kəsərdin" sualını ünvanlayır.   Kimin nə cavab verdiyi heç  vacib deyil,  problemin qoyluşu  özü biabırçılıqdır, səviyyəsizlikdir.  Və yaxud   daha digər  veilişlərinin birində yadınızdadırsa,    aktrisa Nəzakət Məmmədova ilə  olan mükaliməsi   izləyicilər tərəfindən   ikrahla qəbul olunmuşdu. 

 Zaur Baxşəliyevi efirə hamam xalatı ilə çıxmışdı, izləyicilər bunu qınaqla qarşılamışdılar. Amma  həmin vaxtlar MTRŞ rəsmisi bildirmişdi ki, MTRŞ  Zaur Baxşəliyevin efirə hamam xalatı ilə çıxması ilə  milli-mənəvi dəyərlərimiz arasında heç bir ziddiyyət görmür.  Amma biz də başqa cür  fikirləşirik.   Bizim yaşda olan  nəsillər  alt geyimləri  deyəndə ağıla gələn  yalnız  ataların-babaların  geyindiyi  topuğa kimi olan ağ  köynək və  tuman  olardı.  Heç onları da  analar yuyub ipin üstünə elə sərərdilər ki, o vaxt sərədilər ki,  həyətə  qəflətən gələn  qohum-qonşu, qonaq- hər kim  görməsin.  Biz   belə ağ  tuman -köynəyi  ancaq 1-2 filmdə görmüşdük,  bir də    o vaxt  çəltik zəmilərində işləyən  əmilərdə, dayılarda. Onlar   ayaqqabılarını çıxadıb dizəcən  çırmalanardılar, bu zaman dizdən aşağı  qatlanmış  həmin  tumanın  balaqları üstdə qalırdı.   Və yaxud yayda taxıl, ot biçini zamanı   tarla  da, texnika  da bizə  maraqlı gələrdi deyə,    evlərimizə yaxın ərazilərdə gedib tamaşa edərdik. Onda  görərdik, zəhmət adamları   isti olduğu üçün     köynəklərini çıxardardıb altdakı ağ köynəkdə işləyərdilər.     Bu  köynək həm də mayka rolunu  oynayarmış. Kim idi mayka  bilən,  mayka  görən,  mayka  geyinən.  Ağ köynəkdə  tarlanın ortasında qızmar Günəşin altında  işləmək  həm də   bu əmək adamları bilməsələr də, günəş şüalarını dəf edirdi.

O vaxt heç  kişi paltarlarının bəzilərini    gözlə görünən  yerə sərməzdilər. İndi nə kişi, nə qadın paltarı ,  nə  qorunmaq? Hara gəldi  sərirlər,   bəzən günlərlə ipdən asılı qalır. Ona  görə də  50 il bundan əvvəlin ədəb-ərkanı,

 İzzət-hörməti bu günün     geyim düşüncəsindən çox-çox yüksəkdə idi.

Tüklü ayaqlarını gözümüzə dürtə-dürtə hamam xalatında efirə çıxan   Zaur Baxşəliyev  bir dəfə də   Günayı   yarımbükülü vəziyyətdə belində  otaqda gəzdirmişdi.

  Tolik  jurnalistika  ixtisası üzrə təhsil alıbmı və yaxud filoloji təhsillidirmi?  Vaxtilə televiziyaya  əməkdaş seçəndə  zahiri görkəmdən tutmuş  səhnə  hərəkətlərinə, nitq mədəniyyətinə və s.  xüsusi diqqət  yetirirdilər.   Televiziyaya işə götürülmək    hər oğulun,  hər qızın işi deyildi. Amma indi  Zaur  da, Tolik də, Elgiz də  və daha   neçə bu peşəkarlıqda  digər  layihə müəllifləri də  hansı özəl telekanala üz tutsa,  işə götürüləcəklər. Bu özəl telekanallar ideyalar doğurmağa, ideyalar qorumağa  var olmayıblar ki...

  Tolikin adı gələndə   ziyalı dinləyicilərin anındaca  şövqü, ruhu   gedir yerin  ən dərin  qatlarına. İndi bu  adam çıxıb   cəmiyyətə elan edir ki, üzərində  2 saatdan artıq  liposaksiya əməliyyatı  edilib və qarnından  5 kilodan çox piy çıxarılıb.   Utancdır , vallah utancdır. Sovet televiziyasının başına  gündə 100 dəfə dolanaram.

 Tolik   bir vaxt   Əbülfəz  Elşibəyi   təhqir etmişdi.  İndi də əsgəri təhqir etdi. Hansı ki verilişlərində  həmişə deyirdi ki, arxa cəbhədə sursat, paltar daşımağa, kartofunu soymağa hazırdır. İndi  əsgərə  "kül  sənin başına”  deyir...

 Sovet dönəmi olsa idi, bu   şəxs  televiziya  yox, heç radioya da yaxın buraxılmazdı.   İndi buna  hərbçinin, müəllimin əmək haqqından da çox  o qədər  maaş verirlər ki, bu özündənrazı aparıcı əsgərə qarşı belə xitab edir, özünü  cəmiyyətə əli-ayağı çox  yerə çatan şəxs kimi  göstərməyə çalışır.   Guya xeyriyyəçilik edir, ev alır, avtomobil bağışlayır.  Bunların heç biri  humanist  duyğularla bağlı deyil.  Digər bir neçə  şou adamı da belə hərəkət etdi.   Belə humanizm olmur. Onlar da kitabxana, arxiv, muzey əməkdaşı, müəllim kimi  güclə ailəsini dolandıracaq maaş alsalar, 1 qəpiklərindən keçməzdilər. Kitabxana işçisi, biblioqraf, arxivşünas, müəllim isə   həyatları boyu   az maaşla      vəzifələrini icra etməkdədirlər.

Bunlar   vətənin çətin məqamlarında Tolikdən çox istəyərlər  daha canıyananlıq etsinlər. Maaşları buna imkan vermir axı. Guya Tolik, hansısa şou müğənnisi  müəllimdən, kitabxanaçıdan çox  zəhmət çəkir? Bunlar həyatın anomaliyalarıdır.

Bu cür  aparıcıları  zorla  televiziya  məkanının  məşhurlarına çevirib  ideologiya müstəvisində böyük auditoriya vermək   özü  bir xətadır.

 Onlar, onların təqdir  etdiyi şouçular, sadəcə, özlərini reklam edirlər, özlərini auditoriyalarının fövqünə qaldırılar.

 Bunların  dü əməllbaşlı    bilikləri  də yoxdur. Bunlar heç  bizm ədbi-tarixi şəxsiyyətlərimiz haqqında yetərli biliyə malik deyillər.

  Sevimli aktyorumuz  Hamlet Hanızadənin adına  feysbuk səhifəsi var.   Bizim ədəbiyyatdn, tarixdən adi  məlumatları olmayan  bəzi  televiziya jurnalistləri   elə bilir ki, mərhum aktyorumuz sağdır və  onu öz verilişlərinə  dəvət edirlər. Bunu aktyorun qızı bildirib. Onda  özəl telekanallarda, həqiqətən də,  Murad Arif demiş,  "Televiziya aparıcısı olmaq su içmək kimi asandır".

Belə nizamlama ilə hələ bizim  cəmiyyətin  intellektual bazasına şükür etmək lazımdır. İnsanlara beyinləri sakitləşdirən əyləncə də lazımdır, yumor  da lazımdır, özünün  bacara bildiyi özfəaliyyət  yaradıcılığı da. Amma  bunlar, əzələn, ölmülüb-biçilməlidir,   gərəkliliyi əsaslandırılmalıdır,  ikincisi isə,  balanslı şəkildə olmalıdır.

 Bu gün   XXI  əsrdir - yeni sivilizasiyanın  ilk  onillikləridir .  Yeni  sivilizasiya   qədəm qoyduğumuz  bu əsri dünyaya "Təhsil əsri” – "İntellekt əsri” kimi bəlirtilədi, ictimai  fikirdə bir  elmi-texniki  tərəqqi  assosiativliyi yaratdı. Bu gün   dəfələrlə eşitdiyimiz   "qloballaşma” termini də    bu sivilizasiyanın bətnindən nəşət etmişdir, onun müsbət tərəfləri bərabər  mənfi   tərəfləri də  vardır.

Qloballaşma dünya  bazarının siyasəti  idarə etməsi istəyidir, bir Amerika dəyəridir: iqtisadi sahə ilə yanaşı, siyasi, sosial və mədəni aspektlərə  də öz təsirini göstərməkdədir.

Mütəxəssis olmadığımdan  qlobaqllaşmanın  iqtisadi, sosial sahədə yeri və təsiri ilə bağlı   deyə bilməyəcəyəm.

 Amma  filoloji təhsilli olduğum üçün sosial və mədəni aspektlərdəki mənfi təsirlərindən  bəhs edəcəyəm.  Təbii ki, qloballaşma  dünyadakı bütün ölkə və xalqların  hər sahədə  birliyinə xidmət etməlidir, xalqlar və ölkələr bir-birlərindən üstünlük dərəcələrinə görə fərqləndirilməməlidir.  Hər bir ölkə    bu    nizamla öz inkişaf və səadətini təmin etməli və yalnız bundan sonra   öz yolu ilə getməlidir. Qloballaşma, bax, onda  ümumdünya sabitləşməsinin  mərkəzinə çevrilə biləcək.

 Amma  görünəni budur ki, Fransa, Amerika, İngiltərə, Almaniya kimi  əsgərləri,  dolları, avroları qədərsiz olan ölkələr  bu nailiyyətlərinin hesabına digər ölkələrə, xüsusən zəif ölkələrə necə yaşamağı, nə etməli olduqlarını diqtə etmək  istəklərindən heç vaxt əl çəkən deyillər. Sərhədsiz dünya ideyası ilə  dağların, dənizlərin, okeanların  o tayından bu tayına gələn  fövqəl dövlətlərin gəldikləri yerlərdə  sərbəst hərəkət etməsi üçün   bu ölkələrdə  milli  düşüncənin, müstəqillik və istiqlal duyğularının,  əsl demokratiyanın  olmaması lazımdır.    Əksinə, onlar  "cahan süfrəsinə bir nemət verməyən” adamları   mövcud  hakimiyyətlərin əleyhinə qaldırmaqla ölkənin iqtisadi, siyasi sütununu laxladır,   separatçılığa, terrorçuluğa stimul vernməklə , narkobiznes  və silah qaçaqmalçılıq şəbəkələrini genişləndirirlər.

Bu isə  iqtisadi-siyası inkişafımıza əngəl olduğu kimi, mənəvi unkişafımıza da  Azərbaycan  üçün xarakterik olmayan  düşüncə, əxlaq və  həyat tərzi   gətirdi və gətiməkdə davam edir.

 Bəxtiyar müəllimin şeirdə dediyi kimi:

Həftələr dəyişdi, gönlər dəyişdi,

Tərəflər dəyişdi, yönlər dəyişdi.

Qiblələr dəyişdi, dinlər dəyişdi,

İtə ot verilir, ata ət, Allah.

Davamı var...